Quarterly
Press
Net nu topwijnen twee lastige beleggingsjaren achter de rug hebben, lanceren enkele Nederlanders - onder wie de ex-topman van de private bank MeesPierson - een Luxemburgs wijninvesteringsfonds. ‘Topwijn wordt alleen maar schaarser door zijn consumptie en de klimaatverandering.’
Het voorbije decennium hadden ‘alternatieve’ beleggingsactiva de wind in de zeilen. Zulke activa - private equity (niet-beursgenoteerde aandelen), vastgoed, infrastructuur… - moesten beleggers wat extra rendement bezorgen in een wereld waarin overvloedige liquiditeiten de koersen van klassieke aandelen en obligaties gevoelig hadden doen stijgen (ten koste van toekomstig rendement).
‘Reken topwijnen tot die alternatieve activa. Als je zulke activa voldoende tijd geeft om tussentijdse schommelingen uit te vlakken, kan je op extra rendement rekenen’, zegt de Nederlander Eran Habets, die als gewezen topman van de private bank MeesPierson (een onderdeel van ABN AMRO) zijn strepen verdiende in de beleggingswereld. Wijn laten rijpen als belegging, het is eens iets anders dan een aandeel kopen en verkopen. Habets slaat de handen in elkaar met zijn landgenoot Kristian Nooitgedagt. Diens achtergrond is heel anders. Hij behaalde een wijndiploma in Zuid-Afrika en rich e met Eleanor een wijnhandel op die zich beroept op een datagedreven aanpak. Samen met een derde partner lanceren ze nu Cellar Investment Partners (CI Partners), een Luxemburgs fonds dat focust op professionele beleggers en tot 30 miljoen euro wil ophalen.
‘Topwijnen hebben alle gewenste karakteristieken voor een goede belegging’, zegt Habets. ‘Je hebt een beperkte productie van selecte domeinen, waarbij de schaarste nog toeneemt naarmate de fl essen geconsumeerd worden. De wereldbevolking wordt ook steeds rijker, wat de vraag naar luxegoederen stimuleert.’ ‘Bovendien zijn de mooie rendementen van wijn - met minder schommelingen dan bij aandelen - relatief beperkt gecorreleerd met die van aandelen.’ Dat betekent dat wijn- en aandelenprijzen niet al te zeer in dezelfde richting bewegen, wat de risico spreiding bevordert. Al ontsnapt ook wijn niet aan de zwaartekracht die bij groot beursonheil alles naar beneden trekt. In september 2008, toen de zakenbank Lehman Brothers failliet ging, kelderde de veel gevolgde topwijnindex Liv-ex 100 met 15 procent.
Daar komt bij dat wijnen minder vlot verhandelbaar zijn dan aandelen. Zo’n beperkte liquiditeit is typisch voor veel alternatieve activa. Vandaar de noodzaak om er een gesloten wijninvesteringsfonds van te maken, waarbij ongeruste beleggers niet zomaar hun geld kunnen opvragen als de prijzen een duik nemen. Die fout maakte het Nobles Crus-fonds, een ander Luxemburgs wijnfonds dat met zijn implosie in 2013 wijnbeleggen een wrange smaak gaf. Dat open fonds, met 100 miljoen euro destijds ’s werelds grootste, kwam in de problemen toen klanten massaal hun geld opvroegen na twijfel over de gehanteerde waardering van de aangehouden wijn.
CI Partners, volgens de initiatiefnemers het enige gesloten wijnfonds in Europa, hanteert een maximale looptijd van tien jaar voor zijn fonds. Het geeft zich bij de aanvang drie jaar om de volledige inleg belegd te krijgen, om vervolgens de wijn gemiddeld zeven jaar in portefeuille te houden. Dat is voldoende om een eventuele neergang in de markt te boven te komen. ‘In de wijnmarkt duurt een neergang doorgaans maximaal anderhalf jaar, wat korter is dan in de aandelenmarkt. Over een beleggingsperiode van zeven jaar maakt het dan ook niet echt uit wanneer je instapt’, zegt Habets.
Toevallig hebben topwijnen net zo’n dip achter de rug, wat het volgens Nooitgedagt extra aantrekkelijk kan maken nu in de markt te stappen. Sinds het najaar van 2022 kende de wijnmarkt een terugval die de prijzen tot 15 procent lager duwde. Pas in april dit jaar werd een eerste jaarop- jaarstijging opgetekend. ‘Het voorbije anderhalf jaar hadden de prijzen van topwijnen last van de extreme inflatie en de daaropvolgende renteklim’, zegt Nooitgedagt. ‘Wijnprijzen zijn gevoelig voor snelle rentestijgingen. Bovendien werd die periode voorafgegaan door de lockdowns van de pandemie, toen mensen zichzelf trakteerden op wat extra luxe, inclusief duurdere wijnen. Die boost veroorzaakte een hogere vergelijkingsbasis nadien. Sowieso ging het om een gezonde prijscorrectie.’
Hoe selecteert CI Partners zijn wijnen? Het begint met een forse inkrimping van het beschikbare wijnuniversum. ‘We focussen op 1 procent van een markt die jaarlijks zo’n 400 miljard euro waard is. Alleen de topwijnen interesseren ons’, zegt Nooitgedagt. ‘Om te achterhalen welke de interessantste wijnen zijn, hanteren we sleutelfactoren als de regio, het wijnjaar en de Parker-score.’ Die score verwijst naar de beroemde wijncriticus Robert Parker en zijn invloedrijke magazine The Wine Advocate. Parkers scores, met 100 als maximum, helpen reputaties maken en prijzen bewegen. ‘We beleggen uitsluitend in wijnen met een score van minimaal 97. Die beperking geldt niet voor bourgogne en champagne, waar de Parker-scores minder relevant zijn. Een score van 100 heeft een significante impact op het beleggingsrendement.’
Qua regio steekt Bourgondië erbovenuit als je het gemiddelde jaarrendement afzet tegen de gemiddelde schommeling of volatiliteit. Anders gezegd: Bourgondië biedt het beste rendement voor een gegeven risico.
Na de verrekening van alle relevante criteria houdt CI Partners een 1.500-tal wijnen over waarin belegd kan worden. Daarbij is ook gekeken of de wijnen voldoende makkelijk beschikbaar zijn, bij het domein zelf of bij importeurs, en tegen voldoende aantrekkelijke prijzen. CI Partners houdt ook het prijsmomentum in de gaten. ‘We merken het snel als er professionele kopers in de markt zien en we moeten toeslaan’, zegt Nooitgedagt. CI Partners koopt alle wijn fysiek aan om die op te slaan in gespecialiseerde, geacclimatiseerde depots in Frankrijk.
Naast goed inkopen is ook een lucratieve verkoop van belang. ‘Daarvoor hebben we uitgebreid gepraat met de grote wijnveilinghuizen, omdat zij een belangrijk verkoopkanaal zijn voor deze wijnen’, zegt Habets. ‘Die gesprekken leerden dat Azië een belangrijke afzetmarkt blijft voor topwijnen. Voor Aziatische kopers is het van belang dat het om bekende wijnen gaat waarmee ze kunnen uitpakken. Uitstekende dure wijnen die minder bekend zijn interesseren hen minder, zelfs als de prijs-kwaliteitsverhouding veel beter is. Daarom is het vanuit beleggingsoogpunt belangrijk de bekende namen te kopen.
’Nooitgedagt ziet nog een laatste rugwind voor wijnbeleggingen, al kan die hem als wijnliefhebber moeilijk vrolijk stemmen. ‘De klimaatverandering heeft een duidelijke impact op de kwaliteit van de jaargangen. Zeker de champagnestreek heeft veel last van het extreme klimaat.’ ‘Als je weet dat topchampagnes alleen in goede oogstjaren geproduceerd worden en dat er door de klimaatverandering minder van die jaren zijn, dan worden ze alleen maar schaarser. Daar kan je als belegger op inspelen.’ Informatie over de vergoeding die het fonds zijn beleggingsklanten aanrekent, wordt niet gedeeld.